دو بیتی

وای از این سوز زمستان باغ سبزم خار و خس کرد

عشوه گلها ببرد، بر سر خاکم چنین بی یارو کس کرد

بدین سوز کشنده بر تن سرد و خشکیده ، عریانم

!به جور و کین چه سانش تازیان از پیش و پس کرد

سلما